zaterdag 31 oktober 2015

Voegen

Zeventig-plus issie, mijn vader. Dit weekend heeft hij twee dagen op zijn knieën gezeten om de voegen in onze zijgevel te repareren. Geen luxeklus, en ook zeker geen overbodige luxe voor het huis. Onder het maaiveld bleek het nog erger te zijn dan erboven.
Het is flink opgeknapt, hoewel het grootste gedeelte van het werk weer keurig ondergestraat is. Nog niet af, want omdat je ook nog wat wegpeutert kun je, zekere voor het onzekere, niet de hele lengte ineens doen.
De voegen zijn mooi op kleur. Zie je over een paar weken niets meer van. Laat dat maar aan mijn vader over.






zaterdag 10 oktober 2015

Seamoreless

"Wie hem hier weg kan halen, mag hem houden" "Meen je dat?" "Ja." Hans kent ons nog niet zo lang en kijkt een beetje verbaasd van Wouter naar mij. We zijn nog maar net klaar met lachen om de lelijkheid van het ding.
Wouter legt hem uit dat als het maar hoog genoeg scoort op de over-de-top-schaal, lelijkheid voor ons geen punt meer is. Hij gelooft toch maar half dat we hem echt willen hebben. "Bespreek het nog maar even." zegt hij.
We hoeven alleen maar te bespreken of het past en hoe we het ding thuis krijgen.
We meten en weten: het gaat passen, ook door de deur.
Hoe we het ding thuis krijgen, is een ander verhaal. Het weegt 120 kilo, is groot en nogal breekbaar. Maar met tips van buurman Rodney, een bejaardendouchegreep van Blokker, 2 hondjes, 2 spanbanden, en de spierkracht van buurman Pieter en Hans krijgen we hem ook thuis. De foto's zijn niet van de spannenden momenten want op de één of andere manier lukt het mij nooit om dan foto's te maken ;)




Hij -of eigenlijk moet ik vanaf nu maar respectvol 'zij' zeggen- staat tijdelijk in het achterommetje. De uiteindelijke bestemming is de danszaal, past mooi onder de trap. Het gaat nog een tijdje duren voor ze daar terecht kan, maar dat geeft niet.

zondag 4 oktober 2015

Schuifdeur fuctioneel

Nu we voldoende verwarmingscapaciteit hebben in de bioscoop, is het nog steeds niet de bedoeling om er maar op los te stoken. Tijd voor een deur in het gat waardoor de warmte verdwijnt naar de gang en naar boven.
De deur stond al maanden klaar. Maar het ophang- en schuifsysteem moest nog uitkristalliseren in Wouters hoofd. En eigenlijk moet de deur nog geschilderd worden. Maar een ongeschilderde deur kan ook functioneren als het denkwerk klaar is, en het stookseizoen breekt langzamerhand weer aan.

Eerst gaten boren voor de rail. Onze logeetjes, die ons regelmatig wijzen op wat er allemaal stuk is in ons huis: "stuk, maken", keken gefascineerd toe. Daarna heeft Wouter de rail tegen de muur aan geschroefd. Met spierkracht, want ik had de schroefmachine uitgeleend. De inmiddels slapende logeetjes voorzagen me van een excuus :)
Wouter had al bedacht dat de rail alleen waarschijnlijk net niet sterk genoeg was om de deur te dragen zonder al te veel vervormingen. Dat klopte dus er moest een latje onder. Tot die tijd de deur maar even ondersteund met materiaal dat voorhanden was: legoblokjes.
Volgende dag latje onder de rail geschroefd, blokjes onder de deur uit, en tadaa een functionele schuifdeur.