zaterdag 10 december 2011

Meer groen

Men  heeft destijds niet voor niets dat stuk verdiepingsvloer weggezaagd. 

"Pap, kun jij aan een grote boom komen? "... "Meer dan drieënhalve meter, denk ik" ... "of viereneenhalf " ... "Ja, misschien wel vijf is ook goed." Natuurlijk kan mijn papa dat.
En dus reden we met de bus naar Valkenswaard en van Valkenswaard naar Borkel, waar de gereserveerde boom vers voor ons werd afgezaagd. Het grootste sinterklaascadeau ooit.


Misschien was "ruim vijf" toch wat overdreven.

Diezelfde avond werd er een kruis onder getimmerd, er weer onderuit getimmerd, en er weer onder getimmerd maar dit keer met een uitsparing voor de bak met water (met dank aan onze Amerikaanse buurman: "That'll drink a lot." O dear (rendier).)


Ja, ruim vijf was overdreven.

"Pa, heb jij een mooie trein voor om de kerstboom?" ... "Ja, de zwarte hand willen we ook wel graag." "Doe maar de grote cirkel."  

Natuurlijkk heeft pa een moooie trein voor onder de boom.

Ballen en lichtjes erin hangen met de stok

Bibliotheekvullende kerstboom

Samen met de trein goed voor veel leuke reacties

woensdag 30 november 2011

Groen!

De bibliotheek krijgt langzaam haar oude luister terug. Het wit is verdwenen onder een laag klassiek groen. Het maakt me gelukkig en wakkert mijn verlangen naar boeken aan. Na het wit moeten dus ook de foto's en zachtboardplaten wijken.
De foto's geven een mooi beeld van Schiedam in jaren zeventig en verhuizen voorlopig naar zolder, in afwachting van een goede bestemming. Achter het zachtboard komen de oude boekenplanken vandaan. Verzaagd dat wel, maar het helpt ons de ruimte zo getrouw mogelijk te herstellen. Aan de kleur hebben we niet zoveel; de planken zijn uit de tijd dat de bibliotheek bruin was. Het groen is vermoedelijk van daarvoor (en in ieder geval van daarna). Maar de vorm helpt wel. Daar hadden we tot nu toe geen enkele aanwijzing voor. Het freesje is besteld.
Om de boeken te beschermen tegen vocht en kou offeren we een paar kostbare centimeters van de smalle vide op aan isolatie. Da's ook nog eens groen : )


Halverwege in de grondverf, die een lichtere tint heeft dan de uiteindelijke lak. Het vlak op de deur heeft al de goede kleur.

Blauw is het nieuwe groen. (Maar wees gerust: ook deze platen zijn inmiddels groen.)

Een panorama-foto van de bibliotheek in de nieuwe kleur. (NB de ruimte is niet rond, dat is het effect van de panorama-foto, was ook leuk geweest trouwens zo'n gekromde ruimte.) Lijkt best op de impressie toch?

zaterdag 29 oktober 2011

Steigers en Schilders

Het huis draagt een zwarte voile, lijkt wel een weduwe in rouw. Niets is minder waar. Het maakt zich op om weer te stralen als een sjieke dame en vermaakt zich prima met twee heren tegelijk. Michael en Cor van SV-schilders zetten haar met toewijding (en humor) strak in de lak. Ik kan niet wachten tot de zwarte sluier wordt opgetild.


vrijdag 28 oktober 2011

Vreemde vondsten

De riolering moet aangepast worden zodat het nieuwe toilet, de douche, het bad en de wastafels straks kunnen functioneren. Dat betekent dat we wat ruimte moeten maken en hier en daar wat gipsplaatjes tijdelijk weg moeten halen.
Achter één van die gipsplaten vinden we een kozijntje in de muur naar de buren. Niet heel vreemd, maar toch een verrassing omdat het nergens op tekening te vinden is. Zou het een doorgeefluikje geweest zijn?

Het ontdekte kozijntje (dichtgemetseld en wel)

Nieuw stuk riolering

Minder charmant is de gasleiding die een verdieping hoger de weg verspert. Waarschijnlijk in onbruik, maar het zit hem in dat 'waarschijnlijk'. We moeten er dus omheen. Alsof het al niet genoeg hakwerk is. Gelukkig is papa onvermoeibaar.

De plek van de geheimzinnige gasleiding

Ronduit raadselachtig is de deur die we in de (toekomstige) danszaal vinden. Die moet van voor het trappetje van begane grond naar de vide zijn, want leidt van de danszaal naar het trapgat en komt halverwege de trap uit. Ook deze deur hebben we niet op tekening. In dit geval niet zo gek, want de vroegste tekening die we hebben is uit 1910 en toen was het trappetje er al. 
Geen foto van deze deur want ontdekt vanaf de verdieping erboven. Op de verdieping zelf zit het gips en de constructie* er nog steeds voor. Te weinig licht, te weining ruimte voor een goede foto. Maar hij zit er echt.







vrijdag 21 oktober 2011

Danoontje-power voor flowerpower

Het was een soort voorportaal voor de zolder, maar dat kon het natuurlijk niet eeuwig blijven. En dus verhuisden de engelenvleugels van het voorportaal naar het hoogste punt, waar ze horen. Helaas waren de dozen minder licht. Maar niets wat niet met een beetje danoontje-power opgelost kon worden.
En toen was er ruimte voor de logeerkamer. Dat is het nog niet. Voorlopig is het een ruimte waar een logeerbed staat. Met vrolijke jaren-zeventig-aankleding, dat dan weer wel.



maandag 3 oktober 2011

Het glas in lood is terug

De heren van Zantman hebben het glas-in-loodpaneel teruggeplaatst. Hoera.
Het ziet er pas echt mooi uit als straks ook de stopverf geschilderd is en er wat lijmresten weggekrabd zijn, maar we zijn al heel blij dat die lelijke houten plaat weg is. Het duurt allemaal wat lang, maar dan heb je ook wat.
Zantman heeft veel werk gehad aan het brandschilderen van het vervangende glas. Een mooi stukje vakwerk!


woensdag 14 september 2011

Een bed

Ruimte: slaapkamer. Thema: strand. Nodig: bed
Een bed op het strand. Een bed met een zee van ruimte. Een bed gemaakt van onderdelen die je op het strand vindt. Een bed dat de beweging van de branding uitstraalt. En een bed met een hemel.
Strandjutten werd uitgebreid met stadjutten en ook het huis leverde een bijdrage. Hobbelpaard, tafelpoot, bewaarde plank.
Vandaag kwam Erna het bed brengen. Het moest in onderdelen naar boven (zwaar!) en daarna mocht ik niet meer kijken. Tot ongeveer half vier duurde dat. En toen waren die onderdelen een bed geworden. Een bed met alles van het strand wat wij erin wilden hebben, met een verhaal bij elke plank. 

Veel dank aan Erna van 1&1 (en vriendinnetje) die voor ons de juiste balans zocht tussen ‘alles mag, geen leuk idee is te gek’ en rust en schoonheid, en daar een schitterend bed van maakte.

Erna en de onderdelen

Finishing touch

In het echt nog gaver
Nu nog passende lakens (en minor detail: een passend matras)

zondag 11 september 2011

Open!

Onze Open-Monumentenmiddag was een leuk succes. De oude boekwinkel was voor iedereen die dat wilde, te bezichtigen. Na 12 bezoekers tijdens het eerste half uur ben ik de tel kwijt geraakt. We hebben veel verhalen verteld, en ook veel verhalen gehoord. Zo herinnerde een mevrouw zich dat de houten betimmering van de oude boekwinkel in 1964 nog niet in een kleur geschilderd was. In die tijd had zij als zestienjarige haar eerste baantje bij drukkerij Roelants (compleet met opdracht om rasterpuntjes te halen). Ze had het werk overgenomen van haar zus en gaat nu bij haar verifiëren of de betimmering inderdaad 'houtkleurig' was. Het zou ons vermoeden, gebaseerd op zwart-witfoto’s en waarneming achter de huidige, aangepaste betimmering, bevestigen.
Daarnaast hebben we een mooie foto van het pand aan onze collectie toe kunnen voegen en wie weet volgen er nog meer.

donderdag 8 september 2011

Het was de butler, met de schilderskwast, in de bibliotheek

De bibliotheek of boekwinkel is in het 3e kwart van de 19e eeuw gemaakt. Hoewel het moeilijk is om met zekerheid een label op de stijlen uit deze periode te plakken, kan gezegd worden dat de stijl eclectisistisch is: er is een combinatie van Griekse en Romeinse neo-stijlen met oosterse elementen te zien.
De vroegste interieurfoto die we tot nu toe hebben kunnen vinden dateert uit 1947. Op deze foto is een kast te zien op de plaats van de huidige deur. Het plafond was daar destijds hoger dan nu. 







Het plafond blijkt, achter de huidige betimmering,  houtkleurig te zijn. Het lijkt niet waarschijnlijk dat er eerder verflagen op de betimmering hebben gezeten die volledig verwijderd zijn.





Later is de winkel verschillende kleuren groen geweest. In eerste instantie donker, en in 1991 heel licht groen, zoals blijkt uit deze foto en het verwijderen van verflagen.











Op dit moment is de betimmering inclusief vloer wit. Dat is misschien licht en ruimte scheppend, maar naar mijn mening een misdaad. Wit hoort niet in een antieke boekwinkel. Bovendien: dankzij de grote ramen is het er licht genoeg, en wie heeft de illusie van ruimte nodig in een pand van 300 vierkante meter?
Vandaar dat we de bibliotheek willen laten schilderen. In een kleur die bij een antieke boekwinkel, deze antieke boekwinkel past. Onder het wit komen verschillende kleuren groen vandaan. We hebben nog niet definitief gekozen, maar denken aan de donkere groenen.

Optionele kleurstelling

Heeft u meer informatie of tips over het interieur van de boekwinkel? Bijvoorbeeld over het oorspronkelijke uiterlijk, gebruikte kleuren of over de stijl en datering? Dan zou u mij een groot plezier doen als u contact met me opneemt via Langehaven141[at]hotmail.com


Bronnen: foto-archief van dhr. Poels, en eigen waarnemingen

dinsdag 6 september 2011

Schreeuwen om schilderwerk

Rottende kozijnen en volledig kaal hout hebben we niet. Maar als je goed kijkt, zie je dat het houtwerk om een goede schilderbeurt schreeuwt. Werk voor een professional.
De laatste gegevens voor de tweede offerte-aanvraag voor het buitenschilderwerk zijn verzonden. Binnenkort moeten we kiezen, en contact opnemen met de gemeente over dit onderhoudswerk. Zou het nog lukken om dit jaar een mooi strak glanzende gevel te realiseren? Dat is geen must, maar nu ik me er eenmaal een voorstelling van heb gemaakt, is het wel een wens geworden.

Detail van de groene gevel

maandag 5 september 2011

Verwarming voorbereiden

"Hoe kan iets wat niet begonnen is, nou al weer afgelopen zijn?"

Ondanks dat we rekenen op een prachtige nazomer omdat deze zomer zijn beloftes uit het hete voorjaar nog niet heeft waargemaakt, is Wouter toch maar begonnen met de eerste handelingen om de verwarming weer operationeel te krijgen:
  • kleine radiator van zolder gehaald
  • systeem leeg laten lopen (wat een vislucht, daar komt het woord salmonella dus vandaan)
  • kraantjes in de leiding geplaatst zodat we in de toekomst niet het hele systeem leeg hoeven te laten lopen.

En dit vond ik gewoon een leuk plaatje.




zondag 4 september 2011

Gezaagd en Geplakt

Tegels precies over de diagonaal zagen. Dat was nog spannend, maar het is gelukt. De driehoekjes zijn gezaagd en nadat Wouter gisteren de rand gelegd heeft, hebben we vandaag in teamverband de tegels ook echt vastgeplakt. Een voorspoedig verlopen klusje.




maandag 22 augustus 2011

Een eigen natuursteenzaagmachine

"Nee die verhuren we niet meer. Het is zo'n groot ding en als het dan niet verhuurd wordt, dan halen ze hem uit de verhuur. Maar daar heeft u niets aan." Het meisje van Gamma is vriendelijk, en slaat de spijker op zijn kop. Ik zie Wouter balen.
Voor mijn gevoel tegen beter weten in lopen we naar de gereedschapafdeling. Daar staan zaagtafels waar het niet mee kan. "Maar als we hier nou een ander blad in doen?" We lopen op en neer tussen de zaagbladen en -tafels. We denken dat het kan, vermoeden dat het niet kan, we willen hem toch wel nemen, twijfelen aan de capaciteit, 'we kunnen het toch proberen', vragen ons af of het wel veilig is, lopen met lege handen naar de uitgang, en besluiten natuurlijk om hem toch te kopen. Inmiddels is de rust weergekeerd. Het afgelopen uur klonk een snerpend geluid als muziek in mijn oren. Het werkt. De machine is van het merk Ferm. Het zaagblad, een groot uitgevallen diamanten cd, niet van het merk Stoer.
Het is nog de vraag of het ook lukt om de tegels precies over de diagonaal te zagen. Een heuse cliffhanger.

Een nieuwe zaagmachine moet je goed verzorgen

zondag 21 augustus 2011

Nu de plintjes nog

Het is niet echt een klus natuurlijk, maar het maakt het wel af.

Wouter hangt poster op

Tegels (ver)leggen

Pallet met tegels
Al een paar maanden ligt het voor het huis: het Belgisch hardsteen dat de vloer van de entree moet gaan vormen. Mooi spul maar niet op een pallet in plastic. Door te beginnen met het leggen van de vloer slaan we anderhalve vlieg in één klap.
Ik breng de tegels naar binnen en Wouter legt de rand. Dat kan zonder te zagen en dat is fijn want we hebben geen zaag(tafel) voor stenen tegels. We hadden er een van marktplaats op het oog, maar die bleek verkocht. Eerst maar eens die rand leggen en plakken. En vervolgens, om te kijken of het past, de rest opvullen met een dambordpatroon onder 45 graden. Het past. En het is mooi. Dat is mooi en betekent dat we toch echt toe zijn aan een zaag. Maar nu niet meer, want het is al laat.
Wouter legt de tegelrand


Het past

zaterdag 20 augustus 2011

Douchen met deuren

De douche komt in de kop van het trappenhuis op de derde verdieping. Het zou fijn geweest zijn als het net iets groter was geweest, maar eigenlijk is de ruimte er geknipt voor. We willen graag kunnen douchen met privacy, vooral voor eventuele gasten. Maar we willen niet dat het daglicht en het uitzicht permanent aan het oog onttrokken zijn.
Dus hebben we gekozen voor een oplossing met vier deuren. Elektro-chromatisch glas zou ook uitkomst kunnen bieden, en is nog steeds wel een wens om de uitstraling helemaal flexibel te maken. Voorlopig lijkt dat praktisch niet uitvoerbaar en doen we het als onderstaand. Wouter is de artist voor wat betreft bewerkte plaatjes.

Wouter-impressions van de douche
Vogelperspectief gesloten en open


Deuren open, ruimte en uitzicht intact

Deuren dicht - douchen met privacy

Geen nieuw zolderraam

Het enige raam met dubbel glas dat we hebben, was zo lek als een mandje. Het zijn eigenlijk twee ramen, openslaande stolpramen. Bij een goede regenbui druipt het water naar beneden en maakt strepen op de achtermuur van de toekomstige logeerkamer. Onze potentiële klussenman had laten weten dat nieuwe ramen zo'n 600 euro zouden kosten. Euro's genoeg om mijn vader te vragen of dat een redelijke prijs is. Hij gaf geen rechtstreeks antwoord op die vraag, maar verklaarde: "Ik kan er geen nieuwe van maken, maar ik weet zeker dat ze niet meer lekken." Waarmee het antwoord op de vraag, en de invulling van dit klusweekend gegeven waren.
Hij heeft er wat op moeten 'prutsen', en ik heb hem zelfs horen vloeken (wat altijd raar voor me blijft: vloeken mag niet namelijk), maar het zit dicht. Er moet nog wat overtollige kit worden weggesneden en op andere plaatsen worden aangevuld, en er moet nog wat gegrond, geplamuurd, geschuurd en gelakt worden (zucht, dat dan weer wel), maar het lekt niet meer. Omdat mijn vader ze gemaakt heeft. En mijn papa kan alles.

vrijdag 19 augustus 2011

Stoffig onderzoek

Omdat we nog steeds niet weten hoe de riolering precies gaat lopen, hebben we maar een potentiële plek open gemaakt. Dat geeft veel stof, vooral in de kamer - en een beetje tot nadenken.


woensdag 17 augustus 2011

Stukadoors

Vandaag zijn de stukadoors geweest. Het geeft wat stof en ik had mezelf de hele dag verbannen naar boven, maar het levert mooi strakke wanden op. Tenminste dat hoop ik. Het moet nog allemaal drogen, maar het ziet er nu al heel anders uit dan gipsplaten met schroeven erin.

vrijdag 29 juli 2011

Hi-techverlichting voor de werkkamer

De werkkamer moet een heel andere sfeer krijgen dan de muziekkamer. Ander licht helpt daarbij. Strips met gekleurde leds worden aan het oog onttrokken door zwevende gipsplaten, evenals de opbouwgedeeltes van de spots. De spots zijn niet ingebouwd maar lijken eenvoudig in de platen geprikt. De leds stellen ons in staat te variëren met de stijl van koel blauwachtig wit tot een warme gloed. En voor wat meer dynamiek kunnen we kiezen voor een kleurverloop. Dat is het idee. En vandaag hebben we de eerste plaat opgehangen.

woensdag 27 juli 2011

Geschiedenis in beeld

Bij het inhakken van de elektriciteitsleidingen in de achtermuur op de begane grond kwamen we een kozijn tegen. Dit hadden we al op tekening gezien, maar we hadden niet verwacht het nog te vinden en waren er ook niet echt naar op zoek. Maar toen we het eenmaal gevonden hadden, was het een mooie gelegenheid om  de geschiedenis te laten zien. Danzij de plexiglastip van Bianca werd het idee nog leuker:
Fotoplaten van de drukkerij fotograferen, op plexiglas laten printen, geschikte lamp uitkiezen, lamp in kozijn plaatsen, plexiglas ervoor, en klaar!

De bron

Da's wel erg koud




Dankzij belangeloze en enthousiaste hulp van Beleggers Belangen en Engel Kluis hebben we de foto die we in het rechterkozijn hebben geplaatst kunnen dateren op juli 1973.

zaterdag 23 juli 2011

Jazz-light(n)ing

Op bouwkunde leer je een paar goede dingen: "Alles kan" bijvoorbeeld. Eigenlijk ben ik dat pas gaan geloven toen ik met Wouter ging klussen. En zo vormen we een perfect team: ik bedenk iets raars en Wouter kan dat dan. Wereldschokkend is dit misschien niet, maar we vinden het wel heel leuk.
Na een zoektocht op internet naar de goedkoopste blaasinstrumenten in de buurt, hebben we de muziekkamer passende lampen kunnen geven. Een variant op 'lichte kamermuziek'. Flitsend toch?


Het resultaat

Het resultaat


woensdag 6 juli 2011

Gerepareerd moet ie toch


Er zijn twee mannen van Zantman bezig met het verwijderen van het kapotte glas-in-lood-paneel. Ze staan op ladders. Dat betekent dat ze hem zo los moeten krijgen en dadelijk synchroon naar beneden moeten klauteren met dat paneel tussen hen in. Dat vinden ze zelf ook een risicovolle onderneming ("Dat lukt nooit"). Maar de baas vindt dat niet. Ik heb nog even gevraagd oftie weet dat het een rijksmonument is. Ja dat weet ie. En dus staan ze nu op die ladders. Ik hoor wat gemopper op stopverf maar nog geen gerinkel.
 "Ho wacht effe, hebbiehem?" "Ja schiet op." Er schiet wat adrenaline door mijn lijf en ik rijd mijn bureaustoel naar achteren. Net op tijd om te zien hoe de jongste Zant-man gehaast van zijn ladder afspringt, terwijl de ander het zware paneel vasthoudt. Een split-second denk ik dat het gaat vallen maar dan staat hij er al onder. Komt goed.



Het kapotte glas-in-lood-paneel