vrijdag 14 december 2018
woensdag 12 december 2018
Klaar voor Clean Pete
We zijn er bijna klaar voor.
Vorig jaar zomer in onze tijdelijke studio. Nu in de Ridderzaal. Clean Pete!
Vorig jaar zomer in onze tijdelijke studio. Nu in de Ridderzaal. Clean Pete!
vrijdag 23 november 2018
vrijdag 16 november 2018
Bios boven bios
We hebben al een bios, maar men droomde een suikerzoete zolderbioscoop, vond onze zolder, hing er een doek, en vestigde er wat aandacht op.
Wij hartje constructie, maar kijk ook eens naar de hemel. Bioscoop in the Sky.
Labels:
bioscoop,
buitenzijde,
eetzaal,
entree,
Evenement,
ondertussen,
Overig,
slaapkamer,
Suikerzoet,
zolder
donderdag 15 november 2018
dinsdag 13 november 2018
Trappenhuis gewit
Geen goede foto's van te maken en verder ook niet zo spannend maar wel gewoon fijn en for the record:
Het trappenhuis van 0 naar 1 en van 1 naar 2 zat vol strepen en vlekken, en nu is dat weer heel veel beter, want gewit (zonder de leuning eraf te halen dus een beetje grote-stappen-snel-thuis).
Het trappenhuis van 0 naar 1 en van 1 naar 2 zat vol strepen en vlekken, en nu is dat weer heel veel beter, want gewit (zonder de leuning eraf te halen dus een beetje grote-stappen-snel-thuis).
zondag 11 november 2018
Zolder opgeruimd
Ooit zag de zolder er zo uit. (Niet zo krom natuurlijk, dat komt door de foto-techniek.)
Tot voor kort zo:
Tot voor kort zo:
En nu zo.
dinsdag 6 november 2018
zaterdag 3 november 2018
Verdieping van de boekenkast
Het was een beetje een zooitje in de kast. Te veel boeken die staand niet pasten en dus moesten liggen. Tijd om de plankhoogte te veranderen. En toen we daarmee bezig waren, hoorden we weer hoe hol het achter de achterwand klonk. Tijd om de zachtboard achterwand eruit te halen, want ik heb ook boeken die te diep waren voor de kast. (Dat soort maten zou verboden moeten worden, maar dat terzijde en daarom tussen haakjes.)
Het werd wel duidelijk waarom die achterwand niet strak tegen de muur liep. Die muur was zo krom als een hoepel. Toch was er ruimte te winnen. Er moest wel iets van isolatie terug: blauwplaat en pur.
Nog even schilderen, de planken op goede hoogte hangen en de boeken konden er weer in.
Het werd wel duidelijk waarom die achterwand niet strak tegen de muur liep. Die muur was zo krom als een hoepel. Toch was er ruimte te winnen. Er moest wel iets van isolatie terug: blauwplaat en pur.
Nog even schilderen, de planken op goede hoogte hangen en de boeken konden er weer in.
woensdag 31 oktober 2018
dinsdag 30 oktober 2018
Sabreren en optimaliseren
Je kunt niet elke training allemaal volle flessen openslaan. Dus zetten we een paar reeds gesabreerde flessen neer om de beweging en cadans te oefenen, en sloten af met een volle, nog te sabreren fles. Het viel niet mee.
dinsdag 9 oktober 2018
donderdag 27 september 2018
Training wereldrecord sabreren
We slaan wel vaker een flesje open, maar nu moet er iets gebroken worden: het wereldrecord. Dat gaat niet zomaar, daar moet je voor trainen. Het doel is meer dan 67 flessen in een minuut.
Hier gaan vier flessen in dik zes seconden. Dat is nog geen 40 in een minuut. Het tempo en de succes-rate moeten dus nog flink omhoog.
Meer trainingen onder het label 'Wereldrecord'
Hier gaan vier flessen in dik zes seconden. Dat is nog geen 40 in een minuut. Het tempo en de succes-rate moeten dus nog flink omhoog.
Meer trainingen onder het label 'Wereldrecord'
donderdag 6 september 2018
Bibliotheektrapje
Wouter vond bij de kringloopwinkel een Engelse mahoniehouten bibliotheektrap met groen leder. Fraai toch?
zaterdag 18 augustus 2018
De zelfmoordenaar opgehangen
Tot nu toe hebben we het zicht op het oude boekhandelsinterieur altijd open gehouden; misdadig om het aan het zicht te onttrekken. Maar deze zomer werd het te warm; de boeken smolten bijna. De tijdelijke oplossing zag er niet uit.
We konden maar één ding doen: Er iets interessants neerhangen. Een man met een hoed. Pardon, een gedicht over een man met een hoed, en een erg slijmerige slak.
Het gedicht De zelfmoordenaar van Piet Paaltjens, geschreven op reflecterende rolgordijnen. En die rolgordijnen komen niet tot de vensterbank, zodat mensen die echt graag willen, gewoon nog hun neus tegen het raam kunnen drukken.
We konden maar één ding doen: Er iets interessants neerhangen. Een man met een hoed. Pardon, een gedicht over een man met een hoed, en een erg slijmerige slak.
Het gedicht De zelfmoordenaar van Piet Paaltjens, geschreven op reflecterende rolgordijnen. En die rolgordijnen komen niet tot de vensterbank, zodat mensen die echt graag willen, gewoon nog hun neus tegen het raam kunnen drukken.
woensdag 1 augustus 2018
Sabreren mislukt
Sabreren mislukt eigenlijk nooit. Tenminste niet bij ons. Maar als het ineens anders moet ...
Guinness World Records
Wouter wil het wereldrecord sabreren verbreken, en dan natuurlijk wel officieel erkend. Dus moet het volgens de regels van Guinness World Records. En die eisen dat je het muselet (dat muilkorfje) ongemoeid laat. Dat betekent harder slaan. Dat betekent meer ongelukken.Ontplofte fles champagne
maandag 16 april 2018
Fork! Spoon! Knife!
We lieten een rolgordijn bedrukken: lekker jaren vijftig, lekker keuken. Helaas kwam het aan met een deuk in de rol. We hadden er al zo lang op moeten wachten en zoveel zin om hem op te hangen dat Wouter besloot dat uitdeuken minder werk was dan terugsturen.
Nu kunnen we eindelijk resoluut en vrolijk verduisteren. Handig voor de bios!
Nu kunnen we eindelijk resoluut en vrolijk verduisteren. Handig voor de bios!
dinsdag 10 april 2018
Ra ra wat wordt dat?
Na dagen van nopjes tellen, blokjes plaatsen en kleuren vergelijken op een scherm, kwam dit binnen. Het is nog lang niet alles. Maar kun je al zien wat het wordt?
vrijdag 6 april 2018
Bloemenbankje
Eigenlijk wilde ik hem van hout maken dat we nog hadden liggen. Maar dat kwam er niet van.
Dus kochten we een klepbankje en violen. We schroefden het klepbankje iets anders in elkaar. Om preciezer te zijn plaatsten we de voorkant wat lager. Zo ontstond er leefruimte voor de violen. We schilderden het bankje. Worteldoek erin. Violen erin en klaar.
Het schilderen of eigenlijk vooral het drogen viel tegen. Dat gaan we nog een keer over doen (en het schuren ook), maar nu willen we er gewoon op kunnen zitten want de zon schijnt.
Dus kochten we een klepbankje en violen. We schroefden het klepbankje iets anders in elkaar. Om preciezer te zijn plaatsten we de voorkant wat lager. Zo ontstond er leefruimte voor de violen. We schilderden het bankje. Worteldoek erin. Violen erin en klaar.
Het schilderen of eigenlijk vooral het drogen viel tegen. Dat gaan we nog een keer over doen (en het schuren ook), maar nu willen we er gewoon op kunnen zitten want de zon schijnt.
woensdag 7 februari 2018
Gemotoriseerd kelderluik. Met filmpje!
Al heel lang hadden we een motortje om een schotelantenne te richten. Daar gingen we hem natuurlijk niet voor gebruiken. Waarvoor dan wel? Voor het kelderluik natuurlijk.
Er moest nog wel even een houdertje geprint worden dat ervoor zorgt dat je hem ook nog steeds met de hand open kan doen, én er moest een knop komen om hem te bedienen. Een gouwe!
Er moest nog wel even een houdertje geprint worden dat ervoor zorgt dat je hem ook nog steeds met de hand open kan doen, én er moest een knop komen om hem te bedienen. Een gouwe!
woensdag 31 januari 2018
Kelderluikscharnieren
Het kelderluik lag nog altijd los in de vloer. En dat terwijl we hippe scharnieren ervoor hadden besteld (en geleverd gekregen). Eerst moest het luik weer recht worden, dat was inmiddels gesjeft. En toen konden de scharnieren erin.
Niets meer van te zien.
En passant ook nog even de binnenkant geschilderd.
dinsdag 30 januari 2018
Krom luik
Het kelderluik was krom. Zo krom dat je je teen eraan kon stoten en, erger nog, dat de stofzuigerrobot zijn werk niet kon doen. Bovendien was het ook een soort struikelblok voor het plaatsen van de mooie scharnieren die we al een hele tijd hadden liggen. Tijd om het recht te maken.
Sleufjes gezaagd en daar timmert Wouter spiekes in.
We hebben helaas geen voor-foto, maar dit is echt een stuk rechter.
Abonneren op:
Posts (Atom)