woensdag 12 december 2018

Klaar voor Clean Pete

We zijn er bijna klaar voor.

Vorig jaar zomer in onze tijdelijke studio. Nu in de Ridderzaal. Clean Pete!


vrijdag 23 november 2018

vrijdag 16 november 2018

Bios boven bios

We hebben al een bios, maar men droomde een suikerzoete zolderbioscoop, vond onze zolder, hing er een doek, en vestigde er wat aandacht op.

Wij hartje constructie, maar kijk ook eens naar de hemel. Bioscoop in the Sky.






donderdag 15 november 2018

Pijpen isoleren

En nu maar hopen dat de besparing opweegt tegen de investering :)




dinsdag 13 november 2018

Trappenhuis gewit

Geen goede foto's van te maken en verder ook niet zo spannend maar wel gewoon fijn en for the record:

Het trappenhuis van 0 naar 1 en van 1 naar 2 zat vol strepen en vlekken, en nu is dat weer heel veel beter, want gewit (zonder de leuning eraf te halen dus een beetje grote-stappen-snel-thuis).


zondag 11 november 2018

Zolder opgeruimd

 Ooit zag de zolder er zo uit. (Niet zo krom natuurlijk, dat komt door de foto-techniek.)

Tot voor kort zo:

En nu zo.

zaterdag 3 november 2018

Verdieping van de boekenkast

Het was een beetje een zooitje in de kast. Te veel boeken die staand niet pasten en dus moesten liggen. Tijd om de plankhoogte te veranderen. En toen we daarmee bezig waren, hoorden we weer hoe hol het achter de achterwand klonk. Tijd om de zachtboard achterwand eruit te halen, want ik heb ook boeken die te diep waren voor de kast. (Dat soort maten zou verboden moeten worden, maar dat terzijde en daarom tussen haakjes.)


Het werd wel duidelijk waarom die achterwand niet strak tegen de muur liep. Die muur was zo krom als een hoepel. Toch was er ruimte te winnen. Er moest wel iets van isolatie terug: blauwplaat en pur.



Nog even schilderen, de planken op goede hoogte hangen en de boeken konden er weer in.

woensdag 31 oktober 2018

Hallo Ween van angst!

Nou zo eng is het nou ook weer niet. Maar toch.


dinsdag 30 oktober 2018

Sabreren en optimaliseren

Je kunt niet elke training allemaal volle flessen openslaan. Dus zetten we een paar reeds gesabreerde flessen neer om de beweging en cadans te oefenen, en sloten af met een volle, nog te sabreren fles. Het viel niet mee.




donderdag 27 september 2018

Sabreertraining

Er is weer getraind


Training wereldrecord sabreren

We slaan wel vaker een flesje open, maar nu moet er iets gebroken worden: het wereldrecord. Dat gaat niet zomaar, daar moet je voor trainen. Het doel is meer dan 67 flessen in een minuut.


Hier gaan vier flessen in dik zes seconden. Dat is nog geen 40 in een minuut. Het tempo en de succes-rate moeten dus nog flink omhoog.

Meer trainingen onder het label 'Wereldrecord'

donderdag 6 september 2018

Bibliotheektrapje


Wouter vond bij de kringloopwinkel een Engelse mahoniehouten bibliotheektrap met groen leder. Fraai toch?

zaterdag 18 augustus 2018

De zelfmoordenaar opgehangen

Tot nu toe hebben we het zicht op het oude boekhandelsinterieur altijd open gehouden; misdadig om het aan het zicht te onttrekken. Maar deze zomer werd het te warm; de boeken smolten bijna. De tijdelijke oplossing zag er niet uit.


We konden maar één ding doen: Er iets interessants neerhangen. Een man met een hoed. Pardon, een gedicht over een man met een hoed, en een erg slijmerige slak.




Het gedicht De zelfmoordenaar van Piet Paaltjens, geschreven op reflecterende rolgordijnen. En die rolgordijnen komen niet tot de vensterbank, zodat mensen die echt graag willen, gewoon nog hun neus tegen het raam kunnen drukken.

woensdag 1 augustus 2018

Sabreren mislukt

Sabreren mislukt eigenlijk nooit. Tenminste niet bij ons. Maar als het ineens anders moet ...

Guinness World Records

Wouter wil het wereldrecord sabreren verbreken, en dan natuurlijk wel officieel erkend. Dus moet het volgens de regels van Guinness World Records. En die eisen dat je het muselet (dat muilkorfje) ongemoeid laat. Dat betekent harder slaan. Dat betekent meer ongelukken.

Ontplofte fles champagne



maandag 16 april 2018

Fork! Spoon! Knife!

We lieten een rolgordijn bedrukken: lekker jaren vijftig, lekker keuken. Helaas kwam het aan met een deuk in de rol. We hadden er al zo lang op moeten wachten en zoveel zin om hem op te hangen dat Wouter besloot dat uitdeuken minder werk was dan terugsturen.

Nu kunnen we eindelijk resoluut en vrolijk verduisteren. Handig voor de bios!





dinsdag 10 april 2018

Ra ra wat wordt dat?

Na dagen van nopjes tellen, blokjes plaatsen en kleuren vergelijken op een scherm, kwam dit binnen. Het is nog lang niet alles. Maar kun je al zien wat het wordt?



vrijdag 6 april 2018

Bloemenbankje

Eigenlijk wilde ik hem van hout maken dat we nog hadden liggen. Maar dat kwam er niet van.
Dus kochten we een klepbankje en violen. We schroefden het klepbankje iets anders in elkaar. Om preciezer te zijn plaatsten we de voorkant wat lager. Zo ontstond er leefruimte voor de violen. We schilderden het bankje. Worteldoek erin. Violen erin en klaar.

Het schilderen of eigenlijk vooral het drogen viel tegen. Dat gaan we nog een keer over doen (en het schuren ook), maar nu willen we er gewoon op kunnen zitten want de zon schijnt.




woensdag 7 februari 2018

Gemotoriseerd kelderluik. Met filmpje!

Al heel lang hadden we een motortje om een schotelantenne te richten. Daar gingen we hem natuurlijk niet voor gebruiken. Waarvoor dan wel? Voor het kelderluik natuurlijk.

Er moest nog wel even een houdertje geprint worden dat ervoor zorgt dat je hem ook nog steeds met de hand open kan doen, én er moest een knop komen om hem te bedienen. Een gouwe!







woensdag 31 januari 2018

Kelderluikscharnieren

Het kelderluik lag nog altijd los in de vloer. En dat terwijl we hippe scharnieren ervoor hadden besteld (en geleverd gekregen). Eerst moest het luik weer recht worden, dat was inmiddels gesjeft. En toen konden de scharnieren erin.



Niets meer van te zien.

En passant ook nog even de binnenkant geschilderd.

dinsdag 30 januari 2018

Krom luik

Het kelderluik was krom. Zo krom dat je je teen eraan kon stoten en, erger nog, dat de stofzuigerrobot zijn werk niet kon doen. Bovendien was het ook een soort struikelblok voor het plaatsen van de mooie scharnieren die we al een hele tijd hadden liggen. Tijd om het recht te maken.

Sleufjes gezaagd en daar timmert Wouter spiekes in.

We hebben helaas geen voor-foto, maar dit is echt een stuk rechter.