dinsdag 31 juli 2012

Stripper gehuurd

Zwaar werk, dat strippen. Ik heb nog pijn in mijn handen en armen.
De slaapkamer moet in orde worden gebracht voor het bad ("we hebben het concept badkamer losgelaten"). We hadden de hoop dat we over de vloerbedekking heen konden laminateren maar dat is ivm schimmelvormingsgevaar een slecht plan. Dus moet de enthousiast vastgeplakte vloerbedekking eruit. En dat is, zelfs met een veel te zware gehuurde machine, zwaar werk. Eerst moest het ding naar boven. Niet te tillen, vooral niet op ons kleine trapje, dus met lier. Pionnen op straat en hijsen maar. Altijd eng. 
Eenmaal boven blijkt het nog niet zo makkelijk. Je moet toch echt zelf stroken in het tapijt snijden, anders loopt ie vast en wordt het onhandelbaar. De onderlaag van het tapijt blijft zitten of je haalt hele happen uit de vloer. Zou het apparaat wel gemaakt zijn voor op hout? Het ding doet de constructie flink trillen en helaas breekt de afvoer voor het bad als we eronder willen strippen. Snel een doek tegen de stank erin, dat repareren we later wel weer. Als het strippen klaar is, vindt Wouter dat ie tapijt naar beneden mag gooien, dat is tenminste wel leuk. Pionnen weer op straat ...






maandag 30 juli 2012

Verder met de douche

Het heeft even geduurd, maar we hebben de voorbereidingswerkzaamheden voor de douche weer opgepakt. De rotte bibliotheekvloer, te vullen planken en een hardnekkig griepje kwamen er tussendoor en toen hikten we er een beetje tegenaan. Want hoe gaan we het precies doen? Technische en esthetische details zijn nog niet helemaal uitgewerkt. Een kwestie van beginnen met wat al kan en onszelf regelmatig de tijd gunnen om even goed door te denken.
Dus begonnen met de oude, niet-werkende brandmelderinstallatie ook hier weg te halen, evenals de tl-balk,  vervolgens de wedi-plaat tegen de gevel geplakt. In het kozijn kwamen we vierkante spijkers tegen, echt oud dus. Het is een compacte ruimte dus dat is schipperen, maar het went en je kunt er in ieder geval rechtop staan (itt tijdens de vorige klussen in de kelder).

 
 




zondag 29 juli 2012

Titels plaatsen

Om het helemaal  af te maken en overzichtelijk te houden, krijgen de kasten een titel. 'Nederlandse Literatuur', 'Buitenlandse Literatuur', 'Kennis', en omdat de 'g' van 'Naslagwerken' te veel ruimte vraagt aan de onderkant: 'Lexica'.
Penseeltjes van Blokker, handschoentje van de feestwinkel, verf van Gamma, een beamer, en een man met vertrouwen in zijn vaste hand. Tadaa.
De bieb heeft deze week ook stopcontacten, mooi groene knopjes, en nieuwe tl-buizen gekregen. Werkt allemaal, hoera.






zaterdag 28 juli 2012

One pair down

Niet alles is hier in Schiedam afgesleten, ook in de TU en in het Rietveld in Delft hebben deze zolen hun spoor achtergelaten. En nu zijn ze dan echt op.


Wit

Sinds ik weet dat ook pro's niet perfect schilderen ligt de lat voor mezelf niet meer op onbereikbare hoogte. Dat maakt schilderen een stuk minder vervelend, best leuk zelfs. Helemaal nu ik ammoniakvervanger en nat schuren heb ontdekt. Toch is vier strakke witte deuren wel weer even genoeg.


woensdag 25 juli 2012

Klussen in de kelder

Het bestelde pompje, pompt prima, maar geen vuil water. Na wat gedoe met een verbandje en een zeef werd al snel duidelijk dat dat handig zou zijn, want het hielp wel, dat pompen. Dus hebben we nu een automatische pomp die ook vuil water aankan. Helaas, of eigenlijk gelukkig-maar-hiervoor-even-onhandig, lopen er door deze kelder geen rioleringsbuizen. Het water moet namelijk ook nog ergens naartoe, naar de zee bijvoorbeeld, via de Schie. De Schie is gelukkig in de buurt dus hebben we een pijp door een ventilatieroostertje gestoken en daar de pomp op aangesloten. Dat werkt. De pomp staat trouwens in een ondiep putje dat Wouter gehakt heeft. Kijken of het voldoende is of dieper moet.
Vervolgens nog flink wat puin uit de kelder gehaald, gedweild en gestofzuigd. Er is veel troep in terecht gekomen sinds we hem vorige keer hebben schoongemaakt. De zwaartekracht zit wat dat betreft tegen.
En de kelder heeft ook nog een plafond en elektriciteit gekregen. Geen comfortabele klus, maar wel weer geklaard.




zondag 22 juli 2012

Het lichtend pad

Wouter heeft alle gemeten punten keurig op een rastertje in de computer gezet. Daarop konden we mooi het concept uitwerken. Eerst kozen we voor het Zwarte pad, maar dat voelde niet logisch toen we eenmaal de bies hadden weggelaten. Een licht pad werd het dus. Het logo is verplaatst naar het luik. Daarmee staat het logo niet ingedrongen tussen haard en luik, en krijgt het luik de bijzondere tekening die we wilden. Verder nog even zoeken naar de goede doolhof. Niet te makkelijk natuurlijk, leidend langs speciale plekken, rekening houdend met de vaste inrichting (de pers die als deurstop gaat fungeren), en geen overduidelijk lelijke of nare figuren. We zijn eruit. Nu de vertaling naar de werkelijkheid nog.


En passent ook nog nieuw radiatoren besteld, kleur Old Penny, type Normandie.

zaterdag 21 juli 2012

The limit gemeten

Met een laserapparaatje hebben we de vloer met al zijn schuin- en scheefheden opgemeten. En dat is dan toch nog verrassend scheef op sommige punten.


donderdag 19 juli 2012

Te korte broekspijpen

Te korte broekspijpen zijn voor mijn vader altijd aanleiding om te informeren naar de waterstand in de kelder. 'Drie centimeter' luidt het antwoord op het moment. Water in de vermeend droge kelder dus. Twee maanden lang was de vloer open, twee maanden geen spoor van water. Maar nu, weer twee maanden later, vloer open gezaagd voor het kelderluik, ligt het daar te spiegelen. Balen, maar het pompje is al besteld zodat we hem droog kunnen pompen en onderzoeken waar het vandaan komt.
Het goede nieuws is dat het spalken van een zwakke plek in de vloerconstructie (we 'moesten' de originele balkafstand aanhouden, weet u nog) is gelukt. En de vloerverwarming doet het ook. En het muurtje waar de radiator tegen komt te staan is mooi geschilderd.



woensdag 18 juli 2012

The floor is the limit

Brainstormend in de bibliotheek rolde het ene goede idee na het andere over de vloer. Zebra, semi regular tessellation, kruiswoordraadsel, labyrint, blokken, vervormde planken, art nouveau, Gaudi, eclectisisme, verborgen patroon, groot contrast. Han Dorenbos maakt het allemaal mogelijk. De liefde voor vloeren spat er vanaf, hij denkt mee, anders en door. Hij geeft ons de regie en levert kennis, vaardigheden en spullen waar nodig. We gaan zien waar het ons brengt. Any other ideas?

Het eerste concept heeft Wouter al uitgetekend.

Van ver gehaald

Toen we toch in het noorden waren, zijn we ook maar even bij wat marktplaatsadverteerders/antiek- en andere-oude-spullenhandelaren aldaar gaan kijken. "Dat gebeurt niet elke dag dat er iemand met zo'n oude auto achterom rijdt." En het stoeltje paste er ook nog in. Het stoeltje was niet duur en leuk. Er moest alleen nog een nieuw stofje op. Tim van Miedema was dolenthousiast (wat een verkoper, leerzaam!). 'Er hóóóren bloemetjes op', en dat was ook schitterend, maar strepen zaten in mijn hoofd, op de andere stoel, in het ritme van de bieb. Dus strepen zijn het geworden. Ouderwets gestoffeerd, dat wel. Kost wat en dan heb je ook wat.



zondag 15 juli 2012

Dynamische vloer

Kun je te veel dynamiek hebben? Wel in je vloer. Dus daar heeft Wouter wat (honderdmiljoenmiljard) extra schroeven in gedraaid. Als je van 0 naar 80% gaat, is het heel wat. Maar op een gegeven moment moet die laatste 20% ook, en wel alles precies op hoogte. Dus is ook de laatste plaat die helemaal heel over was gebleven vandaag verzaagd. Zelfs waar de radiatoren stonden, is waar nodig het steen weggebroken mbv een 11-kg-sloophamer, en ligt nu keurig netjes isolatie, folie en underlayment. Waarom dat steen er zat, weten we nog niet. Geen extra aanwijzingen gevonden. De radiatoren hebben slechts kort 'gratis' op marktplaats en straat gestaan. Opgehaald als oud ijzer.




Ik zweer bij de knop van de deur

De lelijke klink beschadigde het houtwerk. Hij is vervangen door een mooie knop. Met dank aan Ward.


Kleine klussen

We hebben een verlengde meterkast. Die deed al dienst als opslag- en voorraadkast, en is daar nu ook voor ingericht. De klustrap hangt aan de deur en heeft daarmee plaats gemaakt voor 'banken' (planken). Een plekje voor de twintig meter tuinslang, een plankje voor de emmers, een schroef voor het hondje (no doggies were harmed), een schroef voor de plumeau. Superpraktisch allemaal. Je ziet er verder niets van als de deuren dicht zijn. En dat is precies de bedoeling.



zaterdag 14 juli 2012

Kleine klussen

Ruimte genoeg, maar toch vind ik het zonde: 18 cm diepte wegbetimmeren. Dat moest er dus uit. En nu kun je iets duidelijker zien dat door ooit een deur zat, en als we zouden willen zouden we de pers nu echt in het nisje kunnen zetten. Niet alleen de achterplaat, ook de glasplaat bovenin de entree van het nisje hebben we er uiteindelijk uitgezaagd (met de zaag tussen glasplaat en hout de dikke klodders bruine lijm doorzagen). Ziet er beter uit. Winst dus. Vraagt nog wel wat afwerking, maar dat komt.


Impulsaankoop Het Goed

Nep maar leuk, denken we. We weten nog niet of dit onze strenge selectieronde later (als het af is of zo, en nee we hebben geen planning) overleeft, dat zien we dan wel weer.


donderdag 12 juli 2012

Een houten bad


Ik weet het echt niet meer. Hoe we dit bad gevonden hebben. Wouter zou van stenen platen een bad maken. Gaaf, maar misschien koud en zwaar. Van hout dan misschien? Hoe dan ook tijdrovend. Zoekend naar alternatieven en inspiratie bleef het plan het beste.
We wilden een bad, geen tobbe. We wilden best een kunstwerk, maar geen museumstuk. En toen stond ie daar ineens, tussen de zoekresultaten: het Bois-Bain. We zijin ervoor naar Zeerijp gereden. Ja, dat is ver. Daar hebben we kennis gemaakt met Dick Stukkien en zijn passie. Samen gevarieerd en doorgedacht op ontwerp en ideeën. Puur plezier.
Dit wordt hem. Bois-Bain-Bateau

Museumwaardig en om echt in te dobberen. Dick gaat hem voor ons maken. In zijn atelier www.dezingendezaag.eu. Van merbau en beuk, beuk met slaap. Bijzonder.

zondag 8 juli 2012

Boeken op de plank II

Nu het schilderwerk klaar is, kan het grote feest beginnen. De planken zijn er al lang klaar voor. Erna heeft ze afgewerkt: profieltje met een speciaal bestelde frees en een paar lagen krasvast groen erop. En nu mogen ze dan eindelijk doen waar ze voor gemaakt zijn: boeken dragen.
Het uitpakken van de dozen is een feest. Feest der herinnering, feest van nieuwsgierigheid.
Langzaamaan vullen de boeken de ruimte en wordt de bibliotheek.



zaterdag 7 juli 2012

De figuurzaagjes en de datering

Het nut van de frisse blik is weer bewezen. 'Hoe origineel zijn ze, die figuurzaagjes?' vragen we ons al een tijdje af. Dankzij Ward weten we nu dat ze er voor 1946 in ieder geval nog niet zaten. Kijk maar op deze foto.


Maar van wanneer is deze foto? De foto komt uit het artikel 'Drukkerij Roelants Schiedam' van Ph.C.J. Swinkels en is afgedrukt in Scyedam, 1995-3 (21e/3). Volgens dat artikel is de foto van maart 1946. Maar als we op deze tekeningen uit april 1946 uit het gemeente-archief kijken (linkerkant bestaande situatie), zien we één doorgang in het midden in plaats van twee zoals op de foto. 


Het lijkt niet waarschijnlijk dat in de ene maand tussen het nemen van de foto en het maken van de tekeningen voor de bouwaanvraag een andere interne verbouwing heeft plaatsgevonden. Het zou logischer zijn om dat in één aanvraag/verbouwing te combineren. Bovendien staan er veel bloemen op de foto alsof er een feest of opening is geweest. Dat doe je volgens mij niet zo snel als je bezig bent met de voorbereidingen voor de volgende verbouwing, zeker in die tijd niet. 
Dus de frisse blik heeft meer vragen opgeworpen dan beantwoord:
- Van wanneer zijn de figuurzaagjes?
- Van wanneer is de interieurfoto?

In 1964 waren de figuurzaagjes er in ieder geval al. Op de beeldbank cultureel erfgoed staat een foto waarop al een glimp van een figuurzaagje is te vinden. Omdat ik niet zeker weet of ik de foto zonder meer mag publiceren, doe ik dat nog even niet.

Groen II

Ik heb besloten het schilderwerk aan de bibliotheek te accepteren zoals het nu is. Misschien waren mijn verwachtingen wat te hoog gespannen. Twee dingen die mij vooral zijn tegengevallen zijn:
- dat het nog steeds niet overal dekkend geschilderd is,
- dat er veel zakkers in het werk zitten.
Gelukkig zijn er ook positieve punten. Ik ben sowieso heel blij dat de bibliotheek weer mooi groen is en dat de verf goed hecht en bijna overal dekt. De schilder heeft me goed geholpen bij de kleurkeuze en ik ben blij dat hij zonder discussie het werk over heeft gedaan en dat hij zonder meer de beschadigingen die waren ontstaan door vervolgwerkzaamheden heeft meegenomen in het herstel. Het is echt een mooie basis voor de bibliotheek geworden.