vrijdag 29 juli 2011

Hi-techverlichting voor de werkkamer

De werkkamer moet een heel andere sfeer krijgen dan de muziekkamer. Ander licht helpt daarbij. Strips met gekleurde leds worden aan het oog onttrokken door zwevende gipsplaten, evenals de opbouwgedeeltes van de spots. De spots zijn niet ingebouwd maar lijken eenvoudig in de platen geprikt. De leds stellen ons in staat te variëren met de stijl van koel blauwachtig wit tot een warme gloed. En voor wat meer dynamiek kunnen we kiezen voor een kleurverloop. Dat is het idee. En vandaag hebben we de eerste plaat opgehangen.

woensdag 27 juli 2011

Geschiedenis in beeld

Bij het inhakken van de elektriciteitsleidingen in de achtermuur op de begane grond kwamen we een kozijn tegen. Dit hadden we al op tekening gezien, maar we hadden niet verwacht het nog te vinden en waren er ook niet echt naar op zoek. Maar toen we het eenmaal gevonden hadden, was het een mooie gelegenheid om  de geschiedenis te laten zien. Danzij de plexiglastip van Bianca werd het idee nog leuker:
Fotoplaten van de drukkerij fotograferen, op plexiglas laten printen, geschikte lamp uitkiezen, lamp in kozijn plaatsen, plexiglas ervoor, en klaar!

De bron

Da's wel erg koud




Dankzij belangeloze en enthousiaste hulp van Beleggers Belangen en Engel Kluis hebben we de foto die we in het rechterkozijn hebben geplaatst kunnen dateren op juli 1973.

zaterdag 23 juli 2011

Jazz-light(n)ing

Op bouwkunde leer je een paar goede dingen: "Alles kan" bijvoorbeeld. Eigenlijk ben ik dat pas gaan geloven toen ik met Wouter ging klussen. En zo vormen we een perfect team: ik bedenk iets raars en Wouter kan dat dan. Wereldschokkend is dit misschien niet, maar we vinden het wel heel leuk.
Na een zoektocht op internet naar de goedkoopste blaasinstrumenten in de buurt, hebben we de muziekkamer passende lampen kunnen geven. Een variant op 'lichte kamermuziek'. Flitsend toch?


Het resultaat

Het resultaat


woensdag 6 juli 2011

Gerepareerd moet ie toch


Er zijn twee mannen van Zantman bezig met het verwijderen van het kapotte glas-in-lood-paneel. Ze staan op ladders. Dat betekent dat ze hem zo los moeten krijgen en dadelijk synchroon naar beneden moeten klauteren met dat paneel tussen hen in. Dat vinden ze zelf ook een risicovolle onderneming ("Dat lukt nooit"). Maar de baas vindt dat niet. Ik heb nog even gevraagd oftie weet dat het een rijksmonument is. Ja dat weet ie. En dus staan ze nu op die ladders. Ik hoor wat gemopper op stopverf maar nog geen gerinkel.
 "Ho wacht effe, hebbiehem?" "Ja schiet op." Er schiet wat adrenaline door mijn lijf en ik rijd mijn bureaustoel naar achteren. Net op tijd om te zien hoe de jongste Zant-man gehaast van zijn ladder afspringt, terwijl de ander het zware paneel vasthoudt. Een split-second denk ik dat het gaat vallen maar dan staat hij er al onder. Komt goed.



Het kapotte glas-in-lood-paneel