zaterdag 24 mei 2014

De tsaar zou gecharmeerd geweest zijn

Regelmatig komen er mensen langs die bij Roelants gewerkt hebben. Soms krijgen we een wat uitgebreider verhaal per e-mail. Zo weten we nu hoe de bedrijfsleiders en hoofdboekhouder heetten (voor de overname/fusie) en waar ze zaten.
Soms krijgen we 'materiaal'. Een tijdje geleden vonden we een inventaris van de inboedel uit 1983 in de brievenbus.
Vorige maand kregen we een replica van de eerste Waterkampioen. En recent werden we verblijd met een folder van ontdekschiedam.nu met ons huis erop. Folder is vermoedelijk uit 2006, de foto is wat ouder. Hoewel de historici het niet eens zijn over het waarheidsgehalte van de tekst eronder, vind ik het mooi. De tsaar heeft dit plaatje nooit zo gezien, want noch de Kortehavenbrug, noch ons huis was er rond 1700 in de huidige vorm, maar als hij had gezien had, was hij vast en zeker gecharmeerd geweest.

zondag 18 mei 2014

zaterdag 17 mei 2014

Kwispel

Da's heel geen wc-borstel, dat is een kwispel, of een aspergillum.


vrijdag 16 mei 2014

Eindelijk klaar

Laat ik er dit over zeggen: We zijn heel blij met de keuken.
We zijn niet blij met de leverancier. Het is de tweede leverancier die me tot tranen gebracht heeft, maar dit keer niet van blijdschap. Kiezen voor americankitchens.nl was een grote vergissing. Het was erger dan de falende schilder. Wil je ook zo'n gave keuken? Zoek een andere leverancier (ze zijn er). Wij genieten ondertussen volop van de keuken.

woensdag 14 mei 2014

Leuk geprobeerd

Echt leuk zo'n neonlijn.


woensdag 7 mei 2014

Whaam!

Kun je lang twijfelen en dan toch resoluut kiezen? Ja. Whaam!
Het was onze eerste optie. Hij kwam er niet meteen door vanwege het geweld. We zochten en vonden lievere plaatjes, maar het was het toch net niet. Het sluimerde en sluimerde en toen we moesten beslissen, was het zonneklaar: toch de Whaam! Die past het beste, is het meeste rock&roll, heeft de goede schaal.
Wouter heeft er flink aan geknutseld totdat hij mooi op de koelkast paste.
In overleg met Fred van Van de Reclame (en om de hoek) de goede methode en folie gekozen.
Vandaag is Fred komen föhnen en plakken. Een flink precisiewerkje omdat het wel zo leuk is als het een beetje netjes aansluit. Dat is gelukt. Het is super geworden. Mooi stukje vakwerk.






zaterdag 3 mei 2014

Barkrukken en bioscoopopstelling

Toen we nog dachten dat de keuken voor mijn verjaardag klaar zou zijn, baalden we wel even dat de krukken die we besteld hadden niet op voorraad waren (itt wat op de site stond). Vlak na mijn verjaardag werden ze keurig geleverd maar de keuken was nog niet af dus bleven ze in de doos.
Nu is niet niet alleen de keuken bijna af, er ligt ook al tapijt, én we hebben vanavond een feestje. Goede aanleiding om de krukken in elkaar te zetten en een tijdelijke opstelling voor de bioscoop te maken.




vrijdag 2 mei 2014

Verspringende tegels en rechte lijnen

Mike is een goede tegelzetter. En goede tegelzetters hebben het druk. Dus toen wij hem begin april vroegen voor dit klusje, zei hij 'Ai, ik kan pas eind mei.' Omdat we weten hoe fijn het is om met vakmensen met liefde voor het vak te werken, wilden we daar toch op wachten. Geluk dwing je af door goede beslissingen: afgelopen week kwam het bericht dat hij vrijdag al kon komen. Het is leuk om hem aan het werk te zien. Door het verspringende patroon zijn kruisjes geen optie, maar dat is uiteraard geen punt. Hij is terecht trots op wat hij kan en hoewel zwart voegen niet zijn favoriet is (het is een smerig spulletje) doet hij ook dat met passie. 




en voor de liefhebbers the stop-motion (inclusief werkoverleg)


Kitscherig tapijt

De tapijtmeneer, Henk, komt rond een uur of twaalf binnen. Hij verlijmt eerst het rubberen ondertapijt en dan kan het echte tapijt erop. Dat is nog even makkelijker gezegd dan gedaan. De loodzware rol moet eerst naar boven. "Kan jij even helpen?" vraagt hij aan Mike. Die kijkt niet blij, maar zegt uiteraard geen nee.  Het trapje is smal en ook de draai vanaf de tweede trap de keuken in is lastig. Er sneuvelt wat stucwerk van het hoekje. Maar dan ligt ie er: een paar meter van het "meest kitscherige tapijt dat er bestaat". Ik ben even verbaasd dat Henk dat zo zegt, maar gelijk heeft hij wel. En het is mooi om te horen dat we er weer in geslaagd zijn om een uiterste te vinden. Het uitzoeken, in de winkel van Ka-me-ta in Den Haag was een klein feestje. We werden geholpen door de kleindochter, maar met moeilijke vragen moest ze (en wij dus ook) toch echt naar oma: een echte Haagse dame op leeftijd achter een computer die ze niet helemaal begreep. Mooie verhalen over tapijten en waar ze wel niet allemaal hadden gelegd en gezellig meedenkend. Duidelijk de baas in de winkel.
Als Henk roept omdat hij klaar is, schrik ik. Het ziet er behoorlijk bobbelig uit en ook de aansluiting op de tegels is niet zo strak als ik had gehoopt. Henk snijdt wat bij, duwt wat bobbels weg en verzekert met dat dit normaal is en dat het nog in moet zakken. Desgevraagd ruimt hij de resten ondertapijt op en vertrekt naar de volgende klant.
De volgende dag blijkt dat van dat zakken in ieder geval voor een groot deel waar te zijn. Het mag van mij nog iets strakker zakken, maar dat zou best eens goed kunnen komen.