vrijdag 26 oktober 2012

Bois-Bain-Bateau

Ze is er!


Helemaal op de aanhanger uit Zeerijp uit Atelier de Zingende Zaag. WauW. De lift brengt het pakketje soepel omhoog. Uitpakken is een feest. Het is nog mooier dan we gedacht hadden. Degelijk vakmanschap en passie stralen er vanaf. Het bad ziet er natuurlijk, warm en uitnodigend uit en staat schitterend op zijn plek. Een houten bad - vink. Wat een geluk. Dank aan Dick en Sacha.








Nog meer ijzer

Ze waren al een tijdje klaar, en wachtten tot ze eindelijk binnen mochten. Marten van Decoradiatoren kwam ze vandaag zelf brengen. Echte gietijzeren radiatoren, speciaal voor ons gemaakt. Zo te zien met liefde. Zijn we blij mee.




donderdag 25 oktober 2012

Ondertussen in Delft

Je zou het misschien niet zeggen, maar dit wordt het bureau. Links op de foto al een tipje van het bijbehorende ladekrukje. Erna van 1&1 going strong!


woensdag 10 oktober 2012

In de olie

Als je een paar weken parketteurs over de vloer hebt, kom je niet weg met een zwaar verwaarloosde vloer te laten voor wat ie is. Onverbiddelijk werden we gesommeerd de meubels aan één kant te zetten. Saar kwam oliën. Ook dit hout bleek te leven. Wat maakte dat ik me bijna schuldig voelde over het gebrek aan aandacht voor deze arme planken.
's Avonds de meubels naar de andere kant waarbij de piano een zwarte streep trok en wij de klassieke fout maakten (toch een beetje water op het poetsdoekje). Saar lost het op en doet ook de tweede helft. De schrale grijze waas (die best wel hip is, maar niet onze smaak) verdwijnt. Mooi man.


dinsdag 9 oktober 2012

Tweeënveertig boekenplanken

Sportief laag onder het gewicht van al die meters hout zoefde de welbekende Volkswagen Passat van Valkenswaard naar Schiedam. Alwaar met engelengeduld elke plank op maat wordt gemaakt en de zijkanten van de kasten worden dichtgemaakt. Nu liggen die planken uitnodigend leeg te wachten op de boeken die ze mogen vullen. Maar eerst moeten ze nog een kontje krijgen en passend groen worden geschilderd.


maandag 8 oktober 2012

Zeshonderd kilo ijzer uit 1895

De boekbinderspers die we bij het huis kregen was een flinke sta-in-de-weg. Wel een betrouwbare; vanwege zijn ongeveer 600 kilo's wordt ie niet zo makkelijk verzet om ergens anders in de weg te staan. Maar ja, hij is uit 1895, dus uit de tijd van de oude Roelants, en 'dus' moet ie in het huis blijven.
Met dit nummer kan in deze lijst het jaartal opgezocht worden
Samen met Erna hebben we bekeken of we er een leestafel van konden maken. Dat leverde een paar leuke ontwerpen op, maar te groot voor onze bibliotheek. Toen kwam het idee van de doolhofvloer. Als de pers terug zou komen in de bibliotheek mocht hij niet het pad blokkeren. Naar zolder kon hij ook al niet. We moesten een definitieve plek kiezen. Het viel niet mee, maar er bleek een logische plek te zijn: naast de deur. Het pad werd eromheen gelegd.
Nu hoefden we de pers alleen nog maar op zijn plaats te zetten. Even kwam het idee voorbij om dat te doen tijdens het afsluitende vloerlegfeestje, indachtig het adagium vele handen maken licht werk. Maar het leek ons toch beter om de specialist uit Valkenswaard erbij te halen.
Zelfs als je altijd zo sterk bent geweest als mijn papa, kom je wel eens voor een wie-niet-sterk-genoeg-is-moet-slim-zijn-opgave. Dus ook op dit vlak heeft hij ervaring. En dat bleek: met de juiste hulpmiddelen, rust en overleg stond onze fors uitgevallen deurstop na anderhalf uur op de juiste plek.