Toen we vorige week in Heist-op-den-Berg aankwamen konden we onze ogen niet geloven. We waren in een soort Walhalla van stenen snuisterijen beland. Genoeg materiaal om de Akropolis na te bouwen en te larderen met wat andere stijlen en non-stijlen, met als basis een soort kasteel (en doorsneden door een doorgaande weg). Na een rondje vrijblijvend kijken, gingen we serieus aan de slag want er moest een schouw gekozen worden. Best lastig want verspreid over de enorme hallen waren de tientallen schouwen moeilijk te vergelijken. De rijk versierde houten schouw viel post-wikken en -wegen af (toch echt te duur, en waarschijnlijk ook te groot, en twijfels over de kleur hout). We waren aan het kiezen tussen de zwarte en groene marmeren schouw, beide voldoende gedecoreerd en van de goede afmetingen. Groen is gaver dan zwart saai, dus het zou groen worden - ik was al verliefd aan het worden - tot we ons realiseerden dat die schouw met de twee zuiltjes bij ons hoort. Even wennen aan het drukke marmer, iets langer wennen aan de prijs; ieder in zijn eigen tempo : )
Aanbetaling gedaan en daarna terug: door pap en mam afgezet in Antwerpen, waarna zij naar Valkenswaard reden en wij met een treintje naar Roosendaal boemelden waar we het record ov-chip-opladen-aan-de-andere-kant-van-een-onbekend-station hebben gebroken, en vervolgens onze aansluiting naar Schiedam hebben gehaald.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten