Dus kochten we een klepbankje en violen. We schroefden het klepbankje iets anders in elkaar. Om preciezer te zijn plaatsten we de voorkant wat lager. Zo ontstond er leefruimte voor de violen. We schilderden het bankje. Worteldoek erin. Violen erin en klaar.
Het schilderen of eigenlijk vooral het drogen viel tegen. Dat gaan we nog een keer over doen (en het schuren ook), maar nu willen we er gewoon op kunnen zitten want de zon schijnt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten