Voegen

Hij doet of het de gewoonste zaak van de wereld is. Het is zondagochtend en hij permitteert zichzelf een kop koffie. Ontbijt gaat te ver. Eerst aan het werk. Terwijl de wereld nog in diepe rust is, mengt hij de voegspecie. En voor de pastoor de klok luidt, heeft hij de eerste voegen al gevuld. Daarna is het stug doorwerken, en sponzen en poetsen; onder de bar, om de pootjes. Alles gaat dicht, ook al zie je het niet. Geen muizenparadijs. Onvermoeibaar tikt hij een gebroken tegel eruit en sust en passant mijn boosheid over de rottegels van Gamma (waarvoor overigens geen alternatief voorhanden was).
Het resultaat is een schitterende vloer.