Planken en stopcontacten

Waarom heet een stopcontact eigenlijk stopcontact? Anyway, we hebben de draadjes erin geprutst en -priegeld en nu werkende stopcontacten in de slaapkamer. Ondertussen zijn we in afwachting van de strandballen om lampen te kunnen maken.

De kelder in het achterhuis heeft en passent ook elektriciteit gekregen. Het water stond er wel erg hoog in, dus hebben we een pomp gekocht en die moet toch ergens zijn energie vandaan halen.

En: happy happy joy, de planken zijn er. Schitterend strak groen. Toch fijn om te merken dat echte professionals zakkers kunnen wegwerken en dat ook doen. Mooie strakke planken met een lekker kontje geworden. Nice, Erna.

Diverse klusjes

Plotseling was daar het bericht van Erna dat de planken groen waren en klaar om te komen liggen. Dus moesten we snel aan de slag en de liggertjes schilderen. Eerst een laagje grondverf, en later toen het eigenlijk al te donker was, de groene lak.

Omdat het schilderij van de oude heer Roelants daarvoor in de weg stond, hebben we dat maar meteen opgehangen. 

En tussendoor, tijdens het drogen van de grondverf hebben we draden getrokken voor de stopcontacten op de slaapkamer. Op zolder alles keurig met elkaar verbonden. Nu de stopcontacten nog.

Weer meer groen

Vorig jaar hebben we zoveel lol gehad van de grote kerstboom dat we er dit jaar weer een op het lijstje hadden gezet. Hij werd zelfs gebracht, wat een luxe! Hij stond amper of we konden ons al weer laven aan de eerste enthousiaste reacties. De belofte aan het jongetje met zijn hand bij het raam, dat er ook weer een trein zou komen, ontlokte hem een 'jippie' die weer een grote glimlach op mijn gezicht toverde. Wat is het toch leuk om plezier te delen. Kortom: we genieten weer van een enorme boom (ook dit jaar toch weer net iets te lang) en hopen dat er zoveel mogelijk mensen van meegenieten.

Nogal SM

En dat in de slaapkamer. De sergeant-majoor is er. Nogal huge, niet te missen!
Effect is echt heel cool als je in de slaapkamer staat of in bed ligt. Joepie.

Behang komt van fotomuur.nl. Er zitten wat verticale strepen in, maar kwaliteit is acceptabel. Strak geplakt door de behangpiet want daar hebben we zelf onze vingers maar niet voor in de lijm gedoopt, dat zou niets worden. Wij hebben andere surprises gemaakt.

Het zal nog ruim twee jaar duren voor we wel zelf gaan behangen.

Doolhofdeurmat

Omdat het toch wel erg zonde is om meteen het begin van het pad af te dekken en omdat het toch ook wel zonde is om met vieze voeten over de vloer te klossen.

Klaar voor de test

Weer kleine stappen vooruit: De waterleiding is klaar voor de test. De glooiing is uit de muur gehakt en in de slaapkamer is de muur voorgestreken. En tot slot is met het plaatsen van een roostertje in het toilet beneden de luchtjesafvoerklus van zaterdag afgerond.
Tussendoor ook nog met wat foto's bezig geweest voor een goede deurmat en zodat we tzt passende roostertjes voor de ramen op de eerste verdieping kunnen bestellen. Het licht was er redelijk voor.

Voor de liefhebber: de Stand-van-zaken-pagina is aangepast en onder 'Historie' heb ik een paar nieuwe blogs gepubliceerd.

De verkeerde douche

Er is aan het einde van de middag tijd en zin voor een afgebakend klusje. De pannenkoeken waren tot op zolder te ruiken, beneden vermengd met de walmen van een overuren-draaiende 3D-printer en er was een ventilatortje dat nog lang geen dienst kon doen in de nieuwe douche.
Met wat hulpstukken is het ventilatortje in de bestaande dakdoorvoer van de pantry gemonteerd. Daarmee hebben we in één klap afzuiging in drie 'ruimtes': de douche, het toilet en de keuken. En toen we toch bezig waren hebben we meteen maar de vissenlamp met gekleurde lampjes opgehangen in het toilet. Past goed bij de wc-bril.

Later die avond is er ook nog gewerkt in de prioriteitsdouche: weer een stukje waterleiding gefikst.

H.A.M. Roelants himself

De Historische Vereniging Schiedam ruimt noodgedwongen op. Zo krijgen wij op 23 november een aantal stukken al dan niet in bruikleen, waaronder deze reproductie van een schilderij van de oude heer Roelants. Wanneer het schilderij is gemaakt en waar het origineel is, weten we niet. Maar meneer krijgt een mooi plekje in zijn oude boekhandel, en tzt een betere foto op dit blog.

Verleiding voor de douche

We kwamen in de verleiding om mozaiektegels met fotoprint te bestellen. Dat kan namelijk. Maar het zou niet bijdragen aan ons oorspronkelijke idee. Nou zijn we nooit te beroerd om een goede idee in te ruilen voor een beter of leuker idee, maar we waren niet zo zeker of dit wel beter zou zijn. Wel duurder, heel veel duurder. Dus toch maar de 'normale-kamer-tegels'. Van de verwerking hopen we volgende week foto's te posten. Daarvoor moet nog wel wat gebeuren.
Dit weekend hebben we rechtheid van de muren gecontroleerd (valt mee!), draden getrokken, sleuven gefreesd, ruimte gemaakt voor de waterleiding in de vloer, en een een start gemaakt met de waterleiding.

Stukje douche

Zijkantje van het muurtje voor de sunshower en elektriciteitsdozen en -pijpen geplaatst.

Ondertussen in Delft

Het bureau krijgt vorm in de werkplaats van Erna. Cool he?! Bijna zonde dat je dit straks niet meer ziet.

Maar gelukkig hebben we de foto's nog.

Stukje douche

Eindelijk weer tijd om zelf te klussen na een aantal door anderen opgeleverde klussen, en een weekje werken in Japan. Zaterdagmiddag goed doorgedacht wat de volgende stap voor de douche zou moeten zijn. En zondag die stap ook gezet: muurtje voor de sunshower, met aansluitpunt voor die sunshower, én opening voor de afzuiging, én niet te vergeten doorvoer voor de afzuiging door het vloerpakket.

Nog een paar stappen te gaan.

En passent ook nog even de kelder gecheckt: 85% vocht, geen schimmels, maar wel wat wormpjes in de troep (houtafval van de vloer - de kelder heeft wat dat betreft de zwaartekracht tegen). Troep met wormpjes opgeruimd. Over een maandje maar weer even controleren. Het luik trekt wel krom. Eén rib op gezet omdat we de andere niet konden vinden en de douche -eindelijk- voorrang had.

Aansluiting gezocht

Nadat we eerst de juiste positie voor bad en bed hebben bepaald, heeft Wouter het bad aangesloten. Corine heeft de aansluiting getest, het werkt.

De afvoerbuis ligt bewust in het zicht. Past beter bij het strandthema dan weggestopt. Waarom dan wel de elektriciteitspijpen met zoveel moeite wegwerken? Goede vraag. Antwoord: elektriciteit hoort voor ons gevoel niet bij het strand, maar is wel handig; wegwerken dus. Wat grotere pijpen zie je nog wel eens op het strand; in het zicht dus. Afgelopen weken af en toe getwijfeld of het wel de juiste keuze was. Nu hij er ligt niet meer. Zo is het goed. Matcht met het plaatje in ons hoofd. Er komt nog wel een mooiere mantel omheen, minder plastic-uitstraling.

Bois-Bain-Bateau

Ze is er!

Helemaal op de aanhanger uit Zeerijp uit Atelier de Zingende Zaag. WauW. De lift brengt het pakketje soepel omhoog. Uitpakken is een feest. Het is nog mooier dan we gedacht hadden. Degelijk vakmanschap en passie stralen er vanaf. Het bad ziet er natuurlijk, warm en uitnodigend uit en staat schitterend op zijn plek. Een houten bad - vink. Wat een geluk. Dank aan Dick en Sacha.

Nog meer ijzer

Ze waren al een tijdje klaar, en wachtten tot ze eindelijk binnen mochten. Marten van Decoradiatoren kwam ze vandaag zelf brengen. Echte gietijzeren radiatoren, speciaal voor ons gemaakt. Zo te zien met liefde. Zijn we blij mee.

Ondertussen in Delft

Je zou het misschien niet zeggen, maar dit wordt het bureau. Links op de foto al een tipje van het bijbehorende ladekrukje. Erna van 1&1 going strong!

In de olie

Als je een paar weken parketteurs over de vloer hebt, kom je niet weg met een zwaar verwaarloosde vloer te laten voor wat ie is. Onverbiddelijk werden we gesommeerd de meubels aan één kant te zetten. Saar kwam oliën. Ook dit hout bleek te leven. Wat maakte dat ik me bijna schuldig voelde over het gebrek aan aandacht voor deze arme planken.
's Avonds de meubels naar de andere kant waarbij de piano een zwarte streep trok en wij de klassieke fout maakten (toch een beetje water op het poetsdoekje). Saar lost het op en doet ook de tweede helft. De schrale grijze waas (die best wel hip is, maar niet onze smaak) verdwijnt. Mooi man.

Tweeënveertig boekenplanken

Sportief laag onder het gewicht van al die meters hout zoefde de welbekende Volkswagen Passat van Valkenswaard naar Schiedam. Alwaar met engelengeduld elke plank op maat wordt gemaakt en de zijkanten van de kasten worden dichtgemaakt. Nu liggen die planken uitnodigend leeg te wachten op de boeken die ze mogen vullen. Maar eerst moeten ze nog een kontje krijgen en passend groen worden geschilderd.

Zeshonderd kilo ijzer uit 1895

De boekbinderspers die we bij het huis kregen was een flinke sta-in-de-weg. Wel een betrouwbare; vanwege zijn ongeveer 600 kilo's wordt ie niet zo makkelijk verzet om ergens anders in de weg te staan. Maar ja, hij is uit 1895, dus uit de tijd van de oude Roelants, en 'dus' moet ie in het huis blijven.

Met dit nummer kan in deze lijst het jaartal opgezocht worden

Samen met Erna hebben we bekeken of we er een leestafel van konden maken. Dat leverde een paar leuke ontwerpen op, maar te groot voor onze bibliotheek. Toen kwam het idee van de doolhofvloer. Als de pers terug zou komen in de bibliotheek mocht hij niet het pad blokkeren. Naar zolder kon hij ook al niet. We moesten een definitieve plek kiezen. Het viel niet mee, maar er bleek een logische plek te zijn: naast de deur. Het pad werd eromheen gelegd.
Nu hoefden we de pers alleen nog maar op zijn plaats te zetten. Even kwam het idee voorbij om dat te doen tijdens het afsluitende vloerlegfeestje, indachtig het adagium vele handen maken licht werk. Maar het leek ons toch beter om de specialist uit Valkenswaard erbij te halen.
Zelfs als je altijd zo sterk bent geweest als mijn papa, kom je wel eens voor een wie-niet-sterk-genoeg-is-moet-slim-zijn-opgave. Dus ook op dit vlak heeft hij ervaring. En dat bleek: met de juiste hulpmiddelen, rust en overleg stond onze fors uitgevallen deurstop na anderhalf uur op de juiste plek.

Doolhof Done!

Elk bijvoeglijk naamwoord, elke superlatief schiet tekort. Daarom: 

Dankjewel

Han Dorenbos, Saar Berks, Jacco Drost, Anke Kempen, Saskia Dekker-Dorresteijn, Saskia Rovers, Luuk de Wit, Anne de Lange, Theo van Atten.

Olie, zweet, en tranen

Als Han belt dat hij klaar is om te oliën, ben ik onderweg naar de fysio. Even overweeg ik om te spijbelen. Maar ik neem mezelf voor zo hard mogelijk naar huis te fietsen na de duimtherapie. Licht hijgend sta ik later twijfelend voor een dichte deur. Ik hoor Han bezig. Ik roep hem. "Ja hoor, mag open." PLING, de vloer springt op mijn netvlies, traan in mijn ogen.

Als Han klaar is, slaan we ieder een arm om elkaars schouders en kijken naar de vloer. PLING. Wat een hout, wat een ontwerp, wat een avontuur. Morgen klaar, en dan begint het.

Ondertussen in Zeerijp

Laatste houtjes

De laatste boog is gelegd. Precies passend langs het 'stoepje' van de haard. Het luik is bijgewerkt (aan de onderkant). En er is stof gemaakt, niet als lastig neveneffect of handig bijproduct. Nee, dedicated stopstof op kleur.

Doolhof leggen; Dag 7

Eigenlijk is er ook een dag 6-en-een-half: "Ik ben gisteren nog even langs geweest en heb een stukje gelegd. Ik kon het niet laten."
Op dag 7 zijn de hoekjes van het logo aangescherpt, de laatste hoekjes gelegd, en nadert het leggen zijn eindpunt met het steeds kleiner worden van de bogen. De Han(d) van de meester is zichtbaar: door precies uitkienen volgen nerven de bogen heel natuurlijk, goddelijk. Ze liggen er dus, op één na. To be continued.

Dreamteam 7 in actie

Aangescherpt en ingepast door Saskia

Jacco's hoekje

De meester en de bogen

Het bad wordt gebogen

Na een goed gesprek met zijn houtleverancier is Dick begonnen aan het buigen van het bad. Dus daar waren al die lijmklemmen voor ...

Doolhof leggen; Dag 6

Voor het eerst moeten we allebei de hele dag werken terwijl er aan de vloer gewerkt wordt. Je mist het euforische gevoel ("er gebeurt iets unieks en ik mag erbij zijn"), maar krijgt wel een leuke verrassing zodra je voor de deur staat en naar binnen kunt kijken: Eerst links "Het luik is er" en dan rechts "Ze zijn aan de ronding begonnen". Het speciaal ontwikkelde freesje werkt blijkbaar. Hoera!